Intro tekst: Artikelen in De Groene Baret, maarteditie 2025-1
In de maarteditie van De Groene Baret leest u weer over uiteenlopende en boeiende onderwerpen.
De Groene Baret | 2025-1
Artikelen in De Groene Baret, maarteditie 2025-1
In de maarteditie van De Groene Baret leest u weer over uiteenlopende en boeiende onderwerpen.
De baretuitreiking
Van de 58 cursisten die aan de ECO begonnen, kwamen er op 6 december 8 binnen. In het artikel leest u hoe het de mannen is vergaan. De dag van de baretuitreiking was opnieuw een feestelijke kennismaking van de familieleden van de nieuwe commando’s met het Korps. Hun relatie maakt er nu ook deel van uit.
Een verslag van de vernoeming van het Medic Skills-Lab naar de in 2022 overleden kpl 1 Simmie Poetsema. Daarbij was er applaus en vloeiden er tranen voor de vermoorde Simmie – een kameraad met een groot hart. Ook is een verslag opgenomen van de uitspraak van de rechter in deze zaak, waarbij de moordenaar tot 105 jaar gevangenisstraf werd veroordeeld.
De Karakter Academie
De Karakter Academie is een project waaraan 21 oud-commando’s verbonden zijn. Zij hebben de handen ineengeslagen om via een sociale onderneming mensen en organisaties sterker en weerbaarder te maken.
Nieuw-Guinea Herinneringskruis uitgereikt aan Harry Derkx
Een verslag van de feestelijke dag waarop het Nieuw-Guinea Herinneringskruis aan Harry Derkx werd uitgereikt, in het bijzijn van zijn familie en genodigden. Daarmee werd een ereschuld na 65 jaar ingelost.
Het Officierskruis
Het Officierskruis werd aan zes officieren uitgereikt door C-KCT kolonel Smeets. In het verslag wordt tevens de betekenis en traditie van deze onderscheiding besproken.
Commando, wat doe je voor de kost?
Robert Kreeft komt aan het woord en vertelt over de vele avonturen die hij na zijn diensttijd heeft beleefd. Zo organiseerde hij onder andere in Kroatië een zoektocht naar talent voor een televisiepresentator. Dat werd een groot succes, maar is niet zijn enige wapenfeit. Lees het boeiende verhaal over wat deze oud-commando zoal voor de kost heeft gedaan.
Sneddertalk
Een bijzonder verhaal van onze mascotte, die ooit voor de groene tafel moest verschijnen vanwege een ‘vergrijp’. Hij kwam er niet zonder een ‘douw’ vanaf. Maar was het ook een faire zaak?
En verder:
Een verslag van de bijeenkomst van de commandoverenigingen
Info van SFC
Een terugblik op de eerste grote reünie bij het 25-jarig bestaan van het Korps. In de aanloop naar de grote reünie van 2027 zullen nog meer van deze terugblikken volgen
Een artikel van de KA over de onderofficier in SOF-land
Informatie over de overname van Commando TOKO
Verslagen van reünies van diverse lichtingen
Activiteitenagenda; Commandojournaal; De Groene Podcast; Gezien op internet
Intro tekst: Op 22 maart 2025 viert het Korps Commandotroepen zijn 83-jarig bestaan!
Zoals traditie het wil, wordt deze bijzondere dag gemarkeerd met een plechtige vlaggenparade, gevolgd door warme chocolademelk en een worstenbroodje.
83-jarig bestaan Korps Commandotroepen
Op 22 maart 2025 viert het Korps Commandotroepen zijn 83-jarig bestaan!
Zoals traditie het wil, wordt deze bijzondere dag gemarkeerd met een plechtige vlaggenparade, gevolgd door warme chocolademelk en een worstenbroodje.
Ook wij nemen graag een moment om stil te staan bij deze feestelijke mijlpaal van ons Korps.
Intro tekst: Heeft u in 1996 of 1997 militaire dienstplicht vervuld?
Dan kan die tijd meetellen voor uw pensioen
Heeft u in 1996 of 1997 militaire dienstplicht vervuld? En bent u daarna bij de overheid of in het onderwijs gaan werken? Dan kunt u uw dienstplichttijd laten meetellen voor uw pensioen bij ABP. Belangrijk is dat u dit zelf aanvraagt.
Heb je in 1996 of 1997 militaire dienstplicht vervuld?
Heeft u in 1996 of 1997 militaire dienstplicht vervuld? Dan kan die tijd meetellen voor uw pensioen
Heeft u in 1996 of 1997 militaire dienstplicht vervuld? En bent u daarna bij de overheid of in het onderwijs gaan werken? Dan kunt u uw dienstplichttijd laten meetellen voor uw pensioen bij ABP. Belangrijk is dat u dit zelf aanvraagt.
Sinds 1 maart 1996 roept Defensie geen nieuwe dienstplichtigen meer op om hun militaire dienstplicht te vervullen. Een kleine groep mensen heeft op of na 1 januari 1996 nog dienstplicht vervuld.
Zij kunnen over hun dienstplichttijd pensioenopbouw krijgen bij ABP. Maar alleen als ze later in hun carrière bij ons fonds pensioen zijn gaan opbouwen of hebben opgebouwd. Bent u na uw dienstplicht (langer dan een jaar) bij Defensie gaan werken? Dan telt uw dienstplichttijd al mee. U hoeft niets te doen.
Heeft u recht op pensioen over uw militaire diensttijd vanaf 1996?
Intro tekst: In januari staat in de VS de verdachte terecht van de moord op de Nederlandse commando Simmie Poetsema. De 26-jarige militair werd twee jaar geleden doodgeschoten in Indianapolis, waar hij na een oefening met maten een avondje op stap was. Nabestaanden zullen bij het strafproces aanwezig zijn.
Ondanks het intense verdriet koesteren zij de herinneringen aan hun dierbare zoon en broer. Dit is hún verhaal over een jongen, die de wereld een stukje beter wilde maken.
Doodgeschoten commando Simmie (26) had heldenrol bij Nederlandse evacuatie Kabul: ’Hij ruimde mijnen en zag veel leed'
In januari staat in de VS de verdachte terecht van de moord op de Nederlandse commando Simmie Poetsema. De 26-jarige militair werd twee jaar geleden doodgeschoten in Indianapolis, waar hij na een oefening met maten een avondje op stap was. Nabestaanden zullen bij het strafproces aanwezig zijn.
Ondanks het intense verdriet koesteren zij de herinneringen aan hun dierbare zoon en broer. Dit is hún verhaal over een jongen, die de wereld een stukje beter wilde maken.
Commando Simmie Poetsema redder in nood
„Simmie was een lieve, stoere jongen. Toen hij klein was, wist hij al wat hij wilde. Dan was-ie Superman. Super-Simmie. Had hij zo’n rood bandje om zijn hoofd met een ’S’ erop. Zo ging hij naar school.”
Petra, de moeder van commando Simmie Poetsema, zegt het met een glimlach als ze eraan terugdenkt. Haar zoon was voorbestemd als redder in nood.
Als militair zou hij later een belangrijke rol spelen bij de Nederlandse evacuatie uit Kabul, toen Taliban-strijders de Afghaanse hoofdstad innamen. Van jongs af aan droomde hij van zo’n uitdagende baan. „Simmie wilde mensen helpen.”
’Super-Simmie’ was als kleine jongen al voorbestemd als redder in nood.
Bedankbrief van Afghaanse vluchtelingen
We zitten aan tafel in de woonkamer in Leimuiden, het dorp op de grens tussen Noord- en Zuid-Holland waar Simmie opgroeide. Zus Zoé en stiefvader Ruud zijn ook aangeschoven.
Vader Ronald is om medische redenen niet bij het gesprek aanwezig. In het ouderlijk huis herinnert veel aan de commando. Aan de muur hangen foto’s uit de tijd van zijn loodzware opleiding, onder meer in de Alpen, als ook een bedankbrief van Afghaanse vluchtelingen, die Simmie bij de evacuatie hielp.
Slachtoffer van zinloos geweld
De nabestaanden willen best praten, hadden ze gezegd, maar niet over zichzelf. De focus moet liggen bij hun zoon en broer, die zo veel meer was dan het slachtoffer van zinloos geweld.
„Simmie en ik schelen tweeënhalf jaar”, vertelt oudere zus Zoé. „We konden heel goed met elkaar overweg. Toen we klein waren deden we eigenlijk alles samen en durfde Simmie al meer dan ik. Dan gingen we bijvoorbeeld kamperen bij een boer in de buurt. Slingerde Simmie met een touw door de hooizolder, terwijl ik nog heel voorzichtig omhoog aan het klimmen was.” Ze wil maar zeggen: het was een kind met lef.
Zelf gitaar leren spelen
Voor de schoolbanken had Simmie minder geduld. Moeder Petra stapte zelfs naar de basisschool met het verzoek om hem naar de havo te sturen, hoewel hij hoger was ingeschat.
„Toen Simmie vwo-advies kreeg, moest hij huilen. ’Dan heb ik nooit meer tijd om buiten te spelen’, had hij gezegd.”
Stiefvader Ruud: „Het is niet dat hij niet van boeken hield, want hij las van alles.” Hij leerde zichzelf ook gitaarspelen en later Frans. Simmie wilde evenwel geen opleiding voor een baan achter een bureau.
In dienst bij de luchtmobiele brigade
Het avontuur lonkte. Er volgden bezoeken aan open dagen van marine en landmacht. Petra: „Ik zei ’Sim, weet je zeker dat je dit wilt?’ Ik had liever gezien dat hij zou kiezen voor een minder uitdagende baan. Maar het was zijn passie, een roeping. Simmie wilde grenzen verleggen, tot het uiterste gaan en mensen in nood helpen. Hij dacht daarbij niet aan de risico’s. ’Iemand moet het doen’, zei hij dan.”
Op z’n achttiende trad Simmie in dienst bij de luchtmobiele brigade. Hij werd uitgezonden naar Mali, waar Nederlandse troepen deelnamen aan een VN-missie in het door oorlog verscheurde Afrikaanse land.
Petra: „Hij zei: nu ga ik eindelijk doen waarvoor ik ben opgeleid. Hij ruimde mijnen, zag veel leed, van kinderen ook. Dat maakte indruk. Wij stuurden als familie pakketjes op. Dan vroeg hij of we daar ook speelgoed in konden doen. Dat deelde hij uit.”
Simmie Poetsema en zijn grote zus Zoé op jonge leeftijd.
Simmie Poetsema sprong uit vliegtuigen en trainde volop.
Commando-opleiding
Na vijf maanden uitzending was het thuisfront bezorgd hoe Simmie uit Afrika zou terugkeren. Hij bleek mentaal sterk. Ook wist de jonge militair nadien zeker dat hij voor een volgende stap wilde gaan: de commando’s. Petra: „Niemand kon hem op andere gedachten brengen. Hij had toen een vriendin, maar zelfs haar lukte het niet.”
Ruud: „Als hij tijdens die commando-opleiding in het weekend thuiskwam, was hij gesloopt. Ze kregen bij de opleiding soms dagen niet te eten en moesten dan met z’n allen één worst delen. Dat doet wat met een groep.”
Zoé: „De onderlinge band van de groep, daar had hij het vaak over.”
Petra: „Simmie had naast onze familie nog een familie gekregen, en dat was het korps commandotroepen.”
Uitreiking groene baret magisch moment
De uitreiking van de felbegeerde groene baret was een magisch moment. De wereld lag aan zijn voeten. Simmie specialiseerde zich als medic, volgde opleidingen in binnen- en buitenland en liep mee op de trauma-afdeling van het Haga-ziekenhuis.
Hij sprong uit vliegtuigen en trainde volop. Een oefening in de jungle van Suriname, het geboorteland van zijn vader, stond gepland. Toen kwam het moment van de waarheid.
Zoé: „Hij was op vakantie in Portugal toen het telefoontje van Defensie kwam dat hij zou worden ingezet.”
Ruud: „Hij belde op en zei: ik moet naar huis. Toen zei ik: dan weet ik genoeg.”
Petra: „We hebben hem van het vliegveld opgehaald. In de auto was hij heel stil. Ik vroeg: weet je waar je heen moet? Hij zei: ’Dat denk ik wel’.”
Taliban in Afghanistan
Het was de zomer van de ineenstorting van het pro-westerse bewind in Afghanistan onder druk van de oprukkende Taliban.
Duizenden wanhopige Afghanen en westerlingen probeerden in de chaos het land te ontvluchten via de luchthaven van Kabul.
Beelden van zich aan vliegtuigen vastklampende mensen gingen de wereld over. Simmie was erbij, al wist de familie dat op dat moment officieel niet.
Heldenrol bij Nederlandse evacuatie Kabul
De commando speelde zelfs een heldenrol bij de Nederlandse evacuatie. Samen met twee collega’s vond hij in de chaos bij het vliegveld een nieuwe doorgang om mensen naar wachtende toestellen te loodsen; de Holland gate.
Hij zou er later voor worden geroemd en postuum geëerd. Zelf was Simmie er bescheiden over geweest. Petra: „Hij sprak niet veel over wat hij in Afghanistan had gezien. Wel vond hij nadien dat mensen in Nederland zeurden om niets.”
Een jaar na Kabul volgde een training in de VS. Nederlandse commando’s oefenen daar bij de stad Indianapolis op een Amerikaanse basis in urban warfare.
De ploeg van Simmie verbleef in een lokaal hotel en ging een avondje op stap. Op de terugweg liepen ze drie ruziezoekers tegen het lijf, die eerder de confrontatie met een andere groep hadden gezocht.
Nadat een van de ruziezoekers met een klap tegen de grond was gewerkt, sprongen de Amerikanen in een auto. Een van hen trok een pistool. Hij schoot drie commando’s neer. De verwondingen bleken voor Simmie fataal.
Orgaandonor
„Opeens stonden er twee mannen voor de deur”, vertelt Ruud. „Ze waren van Defensie. We wisten meteen dat het ernstig was.”
Zoé: „Simmie lag in het ziekenhuis. Het werd vrij snel duidelijk dat het niet meer goed zou komen.” Petra: „We vroegen Simmies collega’s of ze bij hem wilden blijven tot wij arriveerden. Dat hebben ze trouw gedaan, waar we hun voor altijd dankbaar voor zijn.”
Simmie werd ook in leven gehouden omdat hij orgaandonor was. In een zogeheten ’handleiding nabestaanden’ had hij daarover geschreven: ’neem ruim’.
Betekenis aan zinloos geweld
Zo geschiedde. Maar liefst zes Amerikanen kregen organen van de oergezonde Nederlandse commando, onder wie een vader en een jonge vrouw.
Met enkele ontvangers heeft de familie nog altijd contact. Het verzacht het onmetelijke verdriet, dat de nabestaanden voelen nu hun Simmie zo jong uit het leven is gerukt.
„De geestelijk verzorger had een mooie uitspraak”, zegt Zoé. „Hij zei dat mijn broertje op onverwachte wijze zinvolle betekenis had gegeven aan het zinloze geweld wat hem was aangedaan.”
Intro tekst: Op vrijdag 6 december 2024 marcheerden acht mannen door de iconische Tranenpoort van het Korps Commandotroepen (KCT). Na acht weken fysieke en mentale beproevingen tijdens de Elementaire Commando Opleiding (ECO) ontvingen zij hun felbegeerde groene baret, een symbool van uitzonderlijk doorzettingsvermogen, toewijding en kameraadschap.
Van 85 naar 8: De Uitreiking van de Groene Baret
Op vrijdag 6 december 2024 marcheerden acht mannen door de iconische Tranenpoort van het Korps Commandotroepen (KCT). Na acht weken fysieke en mentale beproevingen tijdens de Elementaire Commando Opleiding (ECO) ontvingen zij hun felbegeerde groene baret, een symbool van uitzonderlijk doorzettingsvermogen, toewijding en kameraadschap.
De ECO eindigt traditiegetrouw met de beruchte laatste week: de Afmatting. Meer dan 200 kilometer werd afgelegd, te voet, zwemmend en roeiend door uitdagend terrein. Dit keer vond de Afmatting plaats in Friesland, waar lange, monotone stukken de mentale weerbaarheid van de cursisten extra op de proef stelden. Op vrijdagochtend om 08:00 uur marcheerden de mannen door de poort de kazerne binnen, een moment dat slechts twee keer per jaar plaatsvindt.
De uitreikingsceremonie stond bol van tradities. Familie, vrienden, instructeurs en hun nieuwe collega’s binnen het KCT waren getuige van de uitreiking van de groene baretten. Een bijzonder moment was het ritueel rondom de Sturges Cup, waarbij de “Best Man” – gekozen door medecursisten en instructeurs – de beker leegdronk na de commandant en de vorige Best Man. Voor het eerst werd The Ballad of the Green Beret live gezongen door de zangeres van de korpsband “Cut the Crap.” Traditiegetrouw werd na afloop Nederlands bier uit de baret gedronken, een emotioneel moment vol trots, omhelzingen en tranen.
Na deze mijlpaal wacht de mannen een welverdiende rustperiode. Begin volgend jaar starten zij met de 52 weken durende Voortgezette Commando Opleiding (VCO). Hier worden zij opgeleid tot operators die klaarstaan voor missies in de meest complexe en gevaarlijke omstandigheden wereldwijd.
De groene baret wordt niet zomaar uitgereikt; het is een symbool van doorzettingsvermogen en toewijding aan de hoogste standaard. Deze acht mannen hebben bewezen aan die standaard te voldoen.
“De groene baret is meer dan een hoofddeksel. Het is een belofte aan jezelf, je team en je missie.”
